Het Syrisch/Aramese Onze Vader
Wat kunnen we in deze huidige tijd met het archaïsche gebed het ‘Onze Vader’?
In dit document geef ik een antwoord en uitleg hoe het gebed een tool kan zijn om de inzichten en het bewustzijnsniveau van de huidige tijd te activeren.
Ik ervaar deze tijd (anno 2014) als een uiterst conflictueuze tijd, waarin kleine elites bezig zijn met afschrikwekkende acties om de hun voorgestelde ‘overleving’ te garanderen.
Het laten verdwijnen van vliegtuigen omdat daar mensen in zitten met patenten, het ophitsen van minderheden en zo landen in chaos brengen waardoor hun banken in handen komt van deze elitie, het verbreiden van afschuwelijke virussen als aids, lyme en ebola om de pharmacie die zij in bezit hebben tot reddende macht te verheffen etc.
Deze elite teert op een bewustzijnsniveau dat door grote massa’s mensen dagelijks wordt geactiveerd; gedachtekracht ja. Er zijn momenteel al bewijzen van fijne deeltjes die in verband worden gebracht met gedachtekracht, oftewel overtuigingskracht etc.
Op zich weten en geloven al velen dat het enorm veel uitmaakt hoe je met je innerlijke huishouding omgaat.
Dit gebed, het Onze Vader, is gegeven en heeft de kracht om voor de gehele aarde, de gehele mensheid een nieuwe ‘gedachtesfeer’ te activeren.
Een die al is geïnfuseerd in het collectieve bewustzijn, maar moet worden geactiveerd door onze wilsbesluiten.
In dit document wil ik het licht werpen op de monumentale activaties die in de zeven zinnen van het gebed zijn opgenomen.
Het gebed bevat een atoomkracht aan affirmatie, intentie en creatiemacht. Het zijn zeven sleutels van activatie waarmee je je met hart en ziel, met gevoel, imaginaties en energie mee kunt verbinden. Vooral als je het gebed ook zingt in de oorspronkelijke klanken, dan voel je een diepe verbinding met jezelf, de mensheid, de aarde en de positie van de aarde in de gehele scheppende sfeer in Bron.
Ik gebruik dit gebed als een tool om de zieke, oude overlevingsovertuiging die nu werkelijk de spuigaten uit aan het lopen is, te transformeren.
Door massaal een glinsterend lichtveld te scheppen in het voortdurend activeren van de werkzaamheden van het gebed, zal het veld van isolatie en verderf dat nu nog overal domineert, net als kankercellen door het gezonde veld kunnen worden geëlimineerd. Licht overwint nu eenmaal duisternis zoals we weten.
Ik heb veel gemediteerd, en ook de Stadsverlichting beweging ervaren; allemaal prachtige initiatieven in het collectief aanpakken van dit principe. Het wachten totdat we goed worden in stil zijn en alles doorvoelen en verwerken is nu niet meer genoeg (wel nog altijd van belang uiteraard!). Het wordt dringend tijd, zoals ik het zie, voor het daadkrachtig opladen van het collectieve bewustzijn met krachtvelden die gaan over de zeven gebieden van ons bestaan.
Het Onze Vader gebed voldoet in alles aan deze noodzaak.
Alle inzichten, lessen, bijeenkomsten en geleide meditaties komen in het gebed in een mantrische formule, of een krachtig samengepakte vorm terug. Juist de korte en krachtige heelheid die in het gebed wordt geactiveerd maakt het tot een zeer praktische mogelijkheid om je gehele wezen te doen transformeren.
Door gestage ‘beoefening’ of ‘herhaling’ door de dagen, weken, jaren heen, veranderen je programma’s die gericht zijn op overleven en zelfbehoud in een nieuwe orde, de orde van liefde, wijsheid en kracht. Deze orde is niet onze huidige, vanzelfsprekende staat van zijn op aarde.
In het kort komt het er op neer dat de persoonlijke geschapen sfeer van dit mens-zijn, langzaam aan groeit naar bewust verbinden met haar Goddelijke Bron. Deze bewuste verbinding schept een totaal nieuwe mogelijkheid van leven en ervaren. Het wordt in het Christendom het ‘nieuw Jeruzalem’ genoemd. In het Tibetaans heet het ‘Amidhaba’.
Het is de sfeer van een nieuw verworven bewustzijn waar Jezus Christus (de benaming van zijn verlichte, bevrijde staat) een belangrijke aanzet toe heeft gegeven. Deze impuls heeft als een kiemzaadje voortgeleefd en begint nu langzaam aan te ontkiemen en te groeien in bewustzijn en ervaring.
Belangrijk is de erkenning dat de huidige staat van de mensheid op aarde een inwerking behoeft van een dimensie die niet kan worden bezoedeld of ‘meegetrokken’ in de ontaardende aspecten van dit overlevingsparadigma. En dat jij, ik, hier mee verweven zijn. Het gebed is dus niet alleen voor jezelf werkzaam, maar voor de hele mensheid.
De erkenning en het besef van een pure, heilige ruimte/sfeer die om je heen vibreert, gaat vooraf aan het gebed. Het is de oorspronkelijke scheppende ruimte (het paradijs) voordat de dimensie van dualiteit in vaste materie haar intrede deed. Uit die sfeer is de dimensie van dualiteit ‘geboren’. En net als een baby, zich nog niet bewust van wat dan ook. Langzaam aan groeit die baby tot een adolescent uit, die zichzelf bevraagt over wie zij/hij is, waar zij/hij vandaan komt en wat de zin is van zijn/haar bestaan. Eenmaal gezien dat het bewustzijn, het licht waarmee je jezelf en je leven ‘gewaar bent’, onbezoedeld blijft van wat er in wordt ervaren en gezien, begint er een reiken naar, een weven in de dimensie van dat bewustzijn zelf. Over die dimensie hebben we het hier en put het gebed uit. Het is de heilige, stille ruimte van Bron, die vraagt te worden erkend, geliefd, geëerd, verlangt, om de dimensie van onze schijnbare afgescheidenheid met onze lichamen en vaste ‘dingen’, te verlichten en te verlossen.
Waarom vindt die verlossing niet eenvoudig plaats zodra je hier besef van hebt? Zodra je denkend begrijpt dat het hier om gaat en je intenties daar naar uit gaan? Eenvoudig omdat de krachten van de elementen en hun elementalen (bouwstenen) dermate groot zijn dat ze langzaam aan moeten worden ‘vrijgemaakt’ van de verwarrende zelfidentificatie ermee. Het onderscheid dat jij een lichtvonk bent uit Bron dat hier op aarde in de constructie van een lichaam leeft, welke is opgebouwd uit de vier elementen, is onontbeerlijk. Deze vier elementen, aarde, water, lucht en vuur, omvatten ‘deeltjes’, elementalen, die ieder voor zich ‘informatie’ dragen. En deze ‘informatie’ is basaal gericht op overleven en genot ervaren, zolang het duurt. Binnen het paradigma van overleven is echter geen werkelijke, geen durende vrede, vreugde noch ontspanning mogelijk. En dit besef en verlangen breekt langzaam door in de mens. In een gevoel van ‘ik staak’, ontstaat er dan een zoektocht naar een ethisch paradigma waarin liefde en vertrouwen de grondtoon voeren. Die zoektocht ontvouwt zich simpel omdat ze al besloten ligt in je wezenskern. Je begint haar in je vertwijfeling ‘op te delven’ uit je binnenste kennendheid.
Daarmee wordt tevens het licht geworpen op alle informatie die je elementalen als kleine bibliotheekjes dragen en steeds opwerpen in je ervaring. Angsten (onverlichte aarde) begeerten (onverlicht water) arrogantie en onwetendheid (onverlicht lucht) en woede en boosaardigheid (onverlicht vuur) gooien schijnbaar roet in het nieuwe eten.
We doen van alles en nog wat om die bibliotheek schoon te wassen, los te laten, te verlichten, op te ruimen, ‘een plekje te geven’ etc.
Het Onze Vader gebed is precies zo’n tool die als werkzame kracht heeft om onze elementalen te ontladen en nieuw op te laden met het paradigma, de heilige sfeer van liefde en wijsheid. Het is een tool die in de intimiteit van jou en jouw toekomstige vermogen kan worden aangewend, gratis, zonder iets anders dan dit, en wat je dus altijd en overal kunt activeren. Vooral in de stormen van ervaring.
Over de Syrisch/Aramese oorsprong van de klanken en hun werking:
De oorspronkelijke klanken waarin het Gebed door Jezus is doorgegeven, verraden diepere geheimen van het gebed. In de praktische cursus worden de klanken mondeling aangereikt en krijg je een oefenvel met de fonetische tekst, vertalingen en intenties.
Ten eerste onthult de originele tekst iets over de volgorde van de zinnen t.a.v. onze wezensdelen of chakra’s. En hoe wij in relatie staan tot onze Bron.
Die volgorde wordt voelbaar in de klanken. In deze tekst kan ik dat niet voelbaar uitleggen, maar wel in grote lijnen.
Onze Vader, die in de hemelen zijt:
De algemene, 1e aanroep. Deze komt vanuit ons kinderlijke hart of besef en is verbonden met het grote Licht/Levensveld waarvan wij ons subtiel gewaar zijn.
Het eerste dat wordt geactiveerd is de Bron van al het zijn, die in ‘de hemelen’ verblijft. Wat betekent dat deze Bron een lokatie heeft die niet direct verbonden is met ons lichamelijk bestaan. Het omvat een ‘Heilige Ruimte’ welke als een enorme energiebel ons omringt, en niet kan worden bezoedeld door ervaringen. Ze is puur bewustzijn.
1) Uw Naam worde Geheiligd:
Hier bevinden wij ons bij het keelchakra. Door onze stem maken wij verbinding van de Heilige Ruimte. Haar Naam/Wezen is ons heilig. De naam is de vorm, de creatie van Bron. Wanneer je iemands naam noemt, ben je volledig in conctact met diens verschijning. De naamvibratie trommelt haar wezendheid op. En nu beroepen wij ons op de wezendheid van Bron. En dat zijn wij dus ook zelf! De Heilige Ruimte is geen abstract, neutrale substantie. Zij wordt bewoond, geleefd door Intelligentie oftewel Wezendheid. Net zoals jij en ik een ‘wezendheid’ zijn. Geen verschil.
2)Uw koninkrijk kome:
Hier bevinden wij ons in het derde oog, de pijnappelklier. Innerlijk ziend en horend hebben wij weet van een orde, een rijk dat pure liefde is en onlosmakelijk verbonden is met de verlangens van die Wezendheid.
Uit die bron komt het ‘Koninkrijk’ ons tegemoet. De directe schepping uit Bron is een enorm Universum met universa etc. Het is een complexe geometrie van orde en creatie, waar ons bestaan als een microcosmos uit is voortgekomen. Naarmate wij toegankelijk zijn geworden voor de oorspronkelijke dimensie van pure liefde en licht, zal ook ons ‘niveau’ van zijn worden doordrongen, ge-ordend en ‘opgeheven’. Dit zal gebeuren via het huidige Koninkrijk waar we verblijven, de planeet Aarde. Zij zal dmv ons (!) bewustzijn worden aangesloten op het Koninkrijk van de Heilige Ruimte. Dat dat niet het geval is zie je eenvoudig aan hoe het er in de wereld aan toegaat. Zij doet haar best, maar moet uiteindelijk door ons ‘intermediair zijn’ worden ‘bevrucht’.
3)Uw wil geschiede in de hemelen als ook op de aarde:
Hier bevinden wij ons in het 7e kruinchakra; de wil, het ‘Go’, van God, komt daar ons wezen binnen en wervelt zich door alle velden heen naar beneden. Het komt de wereld van de dualiteit binnen via het vijfde chakra (de twee stembanden etc). Dit betekent linker en rechterhersenhelft, mannelijk en vrouwelijk principe etc. Het midden, de Goddelijke kern, wordt behouden door de wet van karma; van oorzaak en gevolg. Wat links uit balans gaat, wordt rechts hersteld, net zo lang tot het niet meer aan de ‘orde’ is.
De wil die in dat Koninkrijk leeft, de wet van oorzaak en gevolg, werkt ook in ons aardedomein; waarmee we nu bidden dat we oorzaken en gevolgen willen aantrekken die horen bij het hoog-ethisch gefundeerde Koninkrijk dat direct uit Bron werkzaam is. Diezelfde wet werkt hier ook; met het pijnlijke gevolg dat onethisch leven zich voortdurend herhaald en herhaald, van generatie op generatie. Totdat er een nieuwe ‘geboorte’ van bewustzijn, van ethiek, wordt aangeboord. Deze ‘wacht’ in de Heilige Ruimte van Bron, om te worden aangeroepen.
Zo hebben wij de Heilige Ruimte, waar geen pijn, lijden, verstoring, trauma, kwaad binnen kan komen, in drie stappen geactiveerd en aangeroepen vanuit ons hart.
Dit is essentieel; dat we een Heilige Ruimte hebben, zijn, van waaruit we ons kunnen laten ‘verlossen’, ‘bevrijden’, ‘opladen’, transformeren of noem het maar. Die Heilige Ruimte noemen we in onze cultuur ‘Christus’, of ‘Christusbewustzijn’. Het is het ‘zien’ waardoor we zien, weten, denken etc. Ze is op krachtige wijze ‘verder’ geactiveerd op aarde door het leven en werken van Jezus.
De volgende stap is dat deze activatie in contact komt met onze huidige, aardse staat van zijn, en vooral met de aarde zelf, met haar bewustzijn.
4)Geef ons heden ons dagelijks brood:
Wij bevinden ons nu in het 1e chakra: onze lichamelijke staat van zijn. Deze heeft van het vernieuwde aarde-raster de dagelijkse zaken nodig om bezield te kunnen leven (niet alleen overleven). Door deze garantie hoeven we niet verder te degenereren in egoïsme, het niveau van louter zelfbehoud. Er wordt voor ons gezorgd, als die Heilige Ruimte maar wordt aangesloten op ons aardse zijn, door ons gebed/intentiekracht. Waar de wet van louter overleving, zelfbehoud leeft, kan geen hogere ethiek binnen komen. Het geloof omvat dus het innerlijk weten dat dit niet de enige ‘orde’ is die er bestaat. Er is een hogere orde die volledig voorbij gaat aan de wetten van overleving, creativiteit daarin, mentale kracht en macht en zelfverheerlijking. Het is een hogere ethiek die we doorgaans ‘liefde’ noemen. Deze ethiek van liefde is niet afkomstig van het niveau van overleven en het daar in zijn geslaagd. Dat zou betekenen dat mensen die het heel goed hebben op aarde, rijk zijn, een hogere ethiek van liefde aan de dag leggen. Dat is doorgaans geenszins het geval! Het heeft niets met elkaar te maken zelfs! Zoals Jezus zo vaak heeft benadrukt tijdens zijn leven.
Verzekerd van het dagelijks brood, verzorgd door de Heilige Bron, activeren wij vervolgens ons verlangen om vrijgemaakt de worden van schuldlasten, fouten, psychische pijnen, mentale verwarringen etc.
5)‘Vergeef ons onze schulden, zoals wij ook aan anderen hun schulden vergeven’.
We bevinden ons hier in het 2e chakra; van de uitscheidingsorganen en de voortplantingsorganen. We willen ons scheiden van afval, fouten, karmische lasten, vloeken etc.
We beseffen dat we zelf dan ook anderen moeten loslaten op hun fouten, hoe dan ook, na of zonder het te hebben besproken. (als het niet besproken kan worden, dan zorg je dat je weg gaat en diegene loslaat, en zo wel, dan kun je opnieuw weer in verbinding gaan met diegene), om zelf vrij te komen van alle reacties op fouten en schuld.
Ook hier zijn we intensief mee bezig; hoe gaan we met elkaar om? Wat is mijn aandeel, verantwoordelijkheid? In hoeverre laat ik iemand in mijn sfeer die me pijn doet, bedrukt? Hoe kan ik gezonder leven? Ademen? Eten? Hoe voorkom ik dat er gif in mijn systeem komt? Al deze vragen raken ons in een geweldige onmacht. Want al die elementalen met hun programma’s creëren voortdurend pijnlijke, belastende, verontrustende ervaringen, die we eerst moeten erkennen in plaats van verdringen of overschreeuwen. Eckard Tolle vat dit mooi samen als het ‘pijnlichaam, dat als een junk steeds vraagt om zijn shot’. Juist in die erkenning, in de emotionele lading ervan, plant zich deze oerzin van het gebed. Je voelt hoe je systeem bezoedeld is met drama’s en oude programma’s en je gebied eenvoudig dat ze ‘opgeruimd’ mogen worden! Dat is alles! En wel net zo lang totdat het ‘op’ is. Vervangen is door licht.
Na die ‘scheiding’ van belastend materiaal, oftewel na het gebod dat je ervan bevrijd bent, gaat het er vervolgens om dat we ons bewust zijn van wie we dan ‘zijn’. Daarin dus kunnen onderscheiden ‘wie we werkelijk zijn’; deel uitmakend ván de Heilige Ruimte. We bidden dan ook:
6)Leidt ons niet in Verzoeking:
We bevinden ons dan in de Zonnevlecht; het derde chakra, waar in onze maag alles wordt ‘verteerd’ wat ons niet dient en behouden wat ons wel dient.
De verzoekingen in onze huidige tijd zijn enorm; het gif dat in ons eten en drinken terecht is gekomen, de belastingen van wifi en stralingen, de gewoonten om veel te drinken, weinig te bewegen, onnatuurlijke leefomgevingen, sexuele chaos, financiële malaise etc. tieren welig. De oorlogen en technieken waarmee we elkaar belazeren zijn niet meer bij te houden. Door deze zin van het gebed activeer je het onderscheidingsvermogen van de Heilige Ruimte van Bron, de Christus, waarmee al deze verzoekingen danwel worden herkend, danwel eenvoudigweg niet worden aangetrokken in jouw sfeer.
Dit betekent het gebod; ‘laat ons dit onderscheid blijvend kunnen maken en niet opnieuw in schuldenlasten terechtkomen. Dat de herkenning van onze ware natuur durend mag zijn.’ Dat onze Grote innerlijke Zon mag schijnen en alles kan verteren wat daar niet bij hoort.
Vervolgens belanden we in ons ‘Hartchakra’.
7) ‘Verlos ons van het Boze’.
Zolang ons ‘ik’ is aangelenkt aan de wetten van overleven en zelfbehoud, zal ons ‘ik’ vol gramschap zitten. Ver weggestopt in ons onderbewustzijn doorgaans. Deze gramschap wordt door vele ‘bouwsteentjes’ der elementen van aarde, water, lucht en vuur, vastgehouden. Onze ‘elementalen’ zitten vol met drama’s en zelfzuchtigheden, die in de onverlichte wet van oorzaak en gevolg hun angsten (aarde), begeerten (water), arroganties (lucht) en woedemechanismen (vuur) herbergen. Ons oude ‘ik’ identificeert zich volkomen daarmee, met die huishouding. Ons ‘ego’ of de ‘mind’ is een volleerd circusartiest om deze identificatie vervolgens te ontkennen en te verhullen, te verdraaien, en ermee te jongleren, ieder moment van ons bestaan. Echter, zonder dit drama, wordt het ‘ik’ overbodig. Het heeft dan immers niets meer te doen? Het is de laatste wortelgedachte die wil worden ‘vrijgegeven’. Het is een lange weg om deze wortelverkramping in onszelf op het ‘spoor’ te komen.
Maar nu vragen we om ons daarvan te ‘scheiden’, om ons te verlossen van het ‘boze’; ons onderbewustijn dat geladen is met drama’s van overleving en zelfbehoud wat in stand wordt gehouden door dit geheime, schijnbaar niet bestaande ‘ik’. We gebieden de Heilige Ruimte om ook daar de dienst uit te gaan maken, zodat de hele neiging tot identificatie, voortkomend uit overlevingsdrang, ontmanteld wordt en dus ook de hele neiging van de mind om voortdurend overal op de voorgrond te treden, oplost; sterft. Dan blijkt er een waar ‘Ik Ben’ te zijn. Een ‘Zelf’ dat zich niet verdicht en vernauwt, maar dat open is, transparant. Waar gevoelens als een rivier doorheen kunnen meanderen, zonder conflict. Het Zelf dat schittert als de zon en schitterende spiegelingen werpt op het meer, de levende ervaring.
Eenmaal in het Hart aangekomen, is de Heilige Ruimte geactiveerd (ontwaakt) welke nu in de kwaliteiten van werkelijk aardse ervaring wordt herkend:
8)Want in U is het Koninkrijk en de Kracht en de Heerlijkheid (alles dus wat we eigenlijk verlangen) tot in Eeuwigheid (en nog eeuwigdurend ook!). Amen. Jaaah!
Hiermee is de Heilige ruimte van Bron, volledig aangeschakeld aan de aarde en via de aarde (ons dagelijks brood) aan ons Hart.
Dit eenvoudige, zevenledige gebed, is een Vluchtheuvel, de Diamant, die ieder moment van de dag kan worden geactiveerd om haar helende werk te kunnen doen.
Met het gebed vragen we om het elimineren van karma, het herprogrammeren van onze elementalen, ze raken doordrongen van het pure licht en de vruchten hiervan komen tot onze beschikking (Uw Koninkrijk kome) in de vorm van gedachten, gevoelens, handelingen en gebeurtenissen. In feite is het gebed een 7 mijlslaars in het ontmantelen van de ‘ik-kramp’.
Een ontzaglijk prachtige tool die Jezus Christus ons heeft nagelaten.
Hier volgen nog een aantal afbeeldingen met verduidelijkingen:
Dit is het globale beeld; Onze persoonlijke energiebel (geel), welke wordt doorstraald door een Heilige Ruimte van wit licht. Dit witte licht onderhoudt onze ‘constructie, bestaande uit twee tetraëders die samen de zeven chakrawielen doen roteren en waardoor ons fysieke bestaan mogelijk is. Binnen dit framewerk bestaat slechts de ethiek van ‘overleven’ en ‘zoveel mogelijk genieten’. Een egoïsch bestaan volledig gericht op zelfbehoud. Eventueel veredeld in humanisme om dit zelfbehoud verder te garanderen. In het rijk van Bron bestaat een pure andere ethiek, namelijk die van pure liefde en wijsheid (intelligentie). Deze moet worden aangelinkt, wanneer we vanuit ons hart voelen dat het genoeg is geweest, al dat vechten en lijden en sterven in afegescheidenheid.
Hier zie je hoe beide ‘Koninkrijken’ elkaar overlappen binnen de ‘levensbloem’.
Het Oorspronkelijke Rijk dat als een levensbloem vibreert en pure liefde/wijsheid is. En de fysieke materie die heeft kunnen ontstaan uit een schijnbare, centrumloos vierkant vanuit die levensbloem. Dit vierkant heeft de illusie van 3-dimensionaliteit en kan door vertraging van vibratie tot harde fysieke massa worden. Op dat niveau leeft ons lichamelijk bestaan.
Op dit plaatje zie je hoe het vierkant helemaal manifest is. Je kunt zowel de illusie van de buitenkant (linkerhersenhelftpositie) als zijnde een kubus, als de illusie van een ‘binnenkant’ (rechterhersenhelftpositie) zijnde de binnenkant van een kamer met plafond, oproepen. Bij het derde plaatje wordt duidelijk dat een kubus geen ‘centrum’ kent. Deze is onzichtbaar geworden…
Deze illusie wordt geschapen uit dezelfde levensbloem van het Oorspronkelijke Koninkrijk met haar centrum in de geometrische schepping van de levensbloem.
Vervolgens zie je hoe de mens is ontstaan: In de geometrische structuur van de Dodecaëder; Twee in elkaar grijpende piramiden. Vrouwelijke pool naar beneden, Mannelijke pool omhoog. Daaruit destilleert zich de chakrafluit met haar zeven ‘stralen’. En danst zich het aardebestaan in al haar prachtige kleuren en tonen.
Deze ‘oude’ lieve aarde-illusie is een geheel eigen leven gaan leiden door de kracht van overtuiging en bezwering.
Het ‘piramide-denken’ is het logische, rationele denken dat daaruit is ontstaan. De top, the happy-few, die de macht over de wereld heeft verkregen. Dit paradigma van ‘survival of the fittest’ zal omkeren, in het paradigma van liefde en wijsheid. Van zusterschap en broederschap. Van Ubuntu; het oude Afrikaanse principe van ‘ik ben omdat wij zijn.’ Dat nieuwe paradigma heet het ‘cirkel-denken’; waar iedereen van waarde is, iedereen even ver verwijderd is van haar centrum. Waarin het er niet om gaat wie het hardst roept, maar waar het er om gaat om helder te krijgen wat ieder individu lief heeft, wat ieders kwaliteit is en inbreng is in het geheel. Zodat de ‘eenheid in verscheidenheid’ het nieuwe paradigma wordt.
Piramide denken
Het is nu misschien moeilijk voor te stellen, maar het piramide denken is door de Egyptenaren duizenden jaren geleden geïntroduceerd. De farao werd de verbinding met de Goddelijke wereld gemaakt. Door deze gedachte te creëren werd alle macht bij de Farao neergelegd. Zo werd de indruk gewekt, dat de door hem genomen beslissingen altijd een Goddelijk besluit waren. Aangezien de ziel niet anders kan, dan zich verbinden met de universele energie, was het bijna onmogelijk om zich los te maken.
Vanuit deze gedacht worden nog steeds alle organisatie geleid.
Piramide denken creëert een aantal eigenschappen bij mensen. Het vraagt een duidelijke structuur en is rationeel gericht. Om hoger in de organisatie te komen is het nodig om de ander te overtuigen van jouw superioriteit. De gemakkelijkste manier om dit te bereiken is de zwakheid van de ander aan te tonen. Manipulatie is een eigenschap, die goed werkt binnen deze vorm. Informatieoverdracht verloopt traag. Ervaringen aan de basis worden niet (h)erkend aan de top.
Het is per definitie een gesloten systeem. Bij groei of krimp ontstaan er spanningen in de structuur.
Kennis en macht zijn de sleutelwoorden
Cirkel denken
Cirkel denken is een heel oude traditie, die bij voorbeeld terug te vinden is in de Keltische cultuur. Hierbij is iedereen even ver van de bron verwijderd. Iedereen heeft verbinding met de Goddelijke energie en neemt volledige verantwoordelijkheid over zijn eigen leven. Cirkel denken heeft verbinding met de natuur omdat wij beseffen dat wij daar een onderdeel van zijn. Deze structuur is organisch en intuïtief. Bij cirkel denken is het belangrijk dat wij van elkaars sterke punten gebruiken maken. Hierdoor kan de gedachtesnelheid verhogen. Op een zeker moment kan het ratio deze snelheid niet meer bij houden en kan alleen het gevoel van vertrouwen zorgen, dat nieuwe stappen gezet worden.
Een cirkel is per definitie een open systeem. Bij groei of krimp blijven de krachten gelijk. Bij een groter wordende cirkel neemt de wel is waar deafstand tot het centrum toe, maar dit wordt gecompenseerd door de kracht van de cirkel. Op veranderingen in de omgeving kan de cirkel snel reageren. Denk hierbij aan een wiel.
Eerlijkheid en vertrouwen zijn hier de sleutelwoorden.
(tekst afkomstig van Michael, een jongen van 18 met Down).
Om haar nu in ‘bewust verlangde’ vibratie te brengen met het Oorspronkelijke Koninkrijk, zal de mens voldoende bewustzijn moeten hebben (door ervaring) van de Goddelijke wil om de aarde in verbinding te brengen om deze hogere ethiek om deze aldus te kunnen ontvangen en geleiden.
Het Onze Vadergebed is hiervan de uitdrukking en de tool. Ze verbindt het ‘grid’ van de aardegeometrie met het ‘grid’ van de hemelse geometrie. En vervolgens kan deze hemelse geometrie met haar hoge vorm van bewustzijn, wijsheid, techniek, liefde en geometrie ook ons ‘framework’ gaan transformeren.
Hoe dat voelt?
Geen zorgen! Overvloedsbeleven. Geluksbeleven. Vitaliteitsbeleven. Verbonden met alles en iedereen beleven. Vreugdebeleven. Waarheidsbeleven. Liefdesbeleven. Verliefdheidsbeleven. Vruchtbaarheidsbeleven. Scheppend beleven. Krachtbeleven. Veerkrachtbeleven. Buigzaamheidsbeleven. Dankbaarheidsbeleven.
Al die kwaliteiten uit de hogere heilige lichtwereld van Bron, stroomt dan onze ‘structuur’ binnen en schept deze belevingen. Precies wat je altijd al verlangde. Maar of jezelf niet toegaf, toestond, geloofde, je kon voorstellen of je zelfs belaagde met schuld en zonde.
Schematische weergave van zo’n aarde’grid’.
Hier is een bijzonder foto van hoe de structuur van de aarde en ons lichaam in vorm wordt gehouden; door de wervelende chakraketting of fluit; die zevenledig is. 2 dimensionaal ziet ze er plat uit als zeven circels die elkaar omhullen, waarvan de kern het Hart is.
Veel oude culturen wisten dit; er zijn altijd boodschappers geweest vanuit de Heilige Ruimte.
Deze prachtige verbeelding drukt uit hoe de oorspronkelijke logos van de levensbloem, het Koninkrijk Gods, de Christus, kan worden aangeklikt en geïntegreerd met onze structuur. Het geheim van het hoe is een innerlijke weg van bewustwording. Ze gaat via het erkennen van God, het vragen om hulp, het beschikbaar maken van ons fijnstoffelijke en grofstoffelijke lichaam door zang, juiste voeding, adem, meditatie en lichaamsbeweging naar het ons afscheiden van het boze en het verheerlijken van het Christuszelf. Dit is in de kern genomen de weg.
Het midden hier, net als het beeld van de kruisiging in Golgotha (Jezus hing aan het kruis temidden van twee anderen), gaat ook over de vereniging tussen linker en rechter hersenhelft. ‘ Waar de twee tot een worden is het lichaam verlicht’, uitspraken van deze strekking. Het gaat over de eenzijdig ‘identificatie’ van ons denken met de kenbare wereld. Door deze te begrijpen als een illusionaire en een stap achteruit te maken naar het ‘kennen of zien’ van wat gedacht (mannelijke) en gevoeld (vrouwelijk) wordt, worden de twee tot één lamp; het ene oog; tevens de verbindende brug in de hersenen. De lamp van bewustzijn zelf, welke de Heilige Ruimte is; de Christus.
Hier een geometrische uiteenzetting van deze wet en waarheid: De torusgeometrie waarin de drie koninkrijken zichtbaar zijn; de 1e, de universele en de persoonlijke.
Het materiële bestaan komt voort uit een geometrische matrix; een constellatie. Hoe ontstaat materie met de wet van dualiteit; twee ogen, twee hersenhelften etc?
Hier een schematische schets van een dwarsdoorsnede van een torus met een kruis-as, de verticale as welke het centrum doorsnijdt en vandaaruit een horizontale as:
Vervolgens ontstaan er in de twee helften van de vortex twee nevenkruizen. Deze staan niet meer in directe verbinding met het centrum, maar worden via de horizontale as bevrucht vanuit het centrum. Zie ook de vergelijking met de kruisiging op Golgotha:
Want wat is het gevolg hiervan? Wanneer we in een van beide hersenhelften blijven ‘hangen’, dan zien we wel objecten, maar we zijn ons niet bewust van het licht waardoor we zien; deze is namelijk afkomstig van het neutrale centrum, de lichtbron. We zien dus het vergankelijke (schijnbare) voor waar en echt en enig bestaand aan; afgescheiden op zichzelf staand. Uit deze schijn van afgescheidenheid onstond het paradigma van overleving en zelfbehoud, met de meest gruwelijkste gevolgen zoals we die nu overal om ons heen zien.
Dit ‘schijn’ paradigma moet worden ‘gesteld’. Het ‘midden’, dat, waarin alles wordt gezien, herkent nu dit paradigma als onwerkelijk en vergankelijk.
Nog even verder met ons schema:
Hé, kijk eens; nu ontstaan er ook ‘geleende’ horizontalen! Ze gaan van de buitenranden van de geleende verticalen naar elkaar. Er ontstaat een vierkant!
Kijk maar:
Het vierkant wordt materie; het vult zich met geometrisch materiaal. Het wordt gevoed vanuit de periferie en een onzichtbaar/onkenbare bron….
De vijfpuntige ster; van materie.
Zie hier de wonderlijke binnenkant van een paprika. Een identieke replica van de gehele scheppende geometrie. Hoewel ze ontstaan is uit illusionair, geleend, materiaal uit Bron, is ze ook een direct evenbeeld van Bron. Alleen geoctaveerd naar een dermate niveau dat de directe relatie met Bron niet meer traceerbaar is….verhuld.
Het is de bedoeling (de wil die in ons werkt) dat materie bevrucht raakt met de oorspronkelijke logos, de hogere ethiek van liefde, ín de dimensie van overleven dus.
Niet na de dood, maar tijdens ons leven vraagt die wil om deze dimensie te gaan herkennen, erkennen, omarmen, aannemen, innemen, afstemmen, instemmen, bestemmen.
Dan wordt de schijnbare substantie, zoals deze in gedachten kan verschijnen, opgeladen met de pure liefdeskracht van Bron. De hoge ethiek van liefde en wijsheid daalt dan in de lage ethiek van materie en overleving in. De wil die in de hemelen werkzaam is, is ook werkzaam in die van de materie, maar deze materie wordt nu ‘verhoogd’ naar de ethische ‘standaard’ van Bron; liefde/wijsheid.
Wanneer de zuiverheid van de Heilige Ruimte van Bron niet wordt (h)erkend, dan degradeerdt de materiële wereld in haar lage ethiek van overleving en zelfbehoud en sterft zij uiteindelijk. Ons sterven en geboren worden gaat steeds maar door; totdat we helemaal wakker zijn geworden voor deze Heilige Ruimte van Bron en ons hele leven er over gaat daarin ‘thuis’ te zijn. Het gebed is de ‘tool’ om ‘thuis’ te zijn. Er zijn grenzen aan een periode waarin dit sterven kan doorgaan. We leven nu in de eindfase van zo’n tijdenronde. Het bewustzijn wordt dermate verhoogd in trilling dat steeds grotere massa’s het niet meer kunnen aanzien hoe de gevolgen van het oude paradigma onleefbaar, ongenietbaar zijn. En er dus een openheid ontstaat in de psyche om een latent gekend paradigma aan te gaan roepen.
Essentieel is het besef dat wie je nu denkt dat je bent en wat je werkelijkheid is, dat deze zich in een onverlichte staat bevindt en zo heeft kunnen ontwikkelen. Het is jouw verlangen en jouw ‘taak’ om deze gehele zijnsstaat te laten bevruchten met het zaad van jouw heilige ruimte, het Christuswezen, door deze te erkennen als een zijnsstaat van pure liefde/wijsheid. En te erkennen dat de staat waarin je je bevindt over overleving en zelfbehoud gaat. Door jezelf hier niet meer als zodanig mee te identificeren en haar te erkennen als een resonantie van een oud paradigma, komt je beleven in stroming. Je gaat voelen wat je altijd al voelde maar niet kon zien, noch toelaten. Je verwarrende zelfidentificatie ermee lost op en de neiging om je daarmee te identificeren ook.
Door inzicht (zien) en geloof in de bedoeling en de kracht van de Heilige Ruimte van Bron, het Zelf, zal deze neiging tot identificatie plaats maken voor de inwerking van het Koninkrijk Gods. Dit wordt met het gebed als intermediair geactiveerd en gedaan.
Door het gebed in de oorspronkelijke taal te zingen als waar Jezus het in gegoten heeft, kom je ook energetisch geheel in tuning met haar werking; want ze werpt tevens licht op de verschillende functies en mogelijkheden van je fysieke bestaan. Verlicht zijn is de staat waarin er geen identificatie met ‘overleven’ meer bestaat. Maar waar wel wordt ‘geleefd’, gevoeld, in transparantie. De liefdeswijsheid van de verlichtte staat zorgt dat je het spel dat leven op aarde heet werkelijk kunt spelen, totdat het klaar is….Zo gaat dat met spelletjes.
Patricia, Zutphen, sept. 2014
Voor meer info over de praktisering van het zingen van het Aramese Gebed zie www.patriciavanoosten.nl
Stranger's Blog 